واسنجی و ارزیابی هفت روش¬ تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع مبتنی بر تابش خورشیدی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

هدف این مطالعه مقایسه و واسنجی هفت روش­ مختلف تخمین  مبتنی بر تابش خورشیدی در مقیاس ماهانه در حوضه دریاچه ارومیه می­باشد. روش­های انتخاب شده شامل دورنبوس- پرویت (dp)، پریستلی- تیلور (pt)، مکینگ (m)، جنسن- هیز (jh)، تورک (t)، آبتیو (a) و مکگینز- بوردن (mb)  بودند. برای این منظور از اطلاعات ده ایستگاه هواشناسی سینوپتیک در دوره آماری 1986 تا 2010 استفاده شد. نتایج روش­های مذکور با خروجی روش فائو پنمن-مانتیث (pm56) مقایسه شدند. واسنجی روش­ها برای تمام ماه­ها و در طول دوره آماری مذکور در ایستگاه­ها انجام شد. ارزیابی روش­های مورد مطالعه با آماره­های ،rmse ، mbe، maeوre انجام شد. نتایج نشان داد که قبل از واسنجی، نتایج روش­های مختلف اختلاف زیادی با نتایج نظیر روش pm56 دارند. واسنجی روش­ها عملکرد آنها را بطور قابل ملاحظه­ای بهبود بخشید. بعد از واسنجی، روش dp به عنوان بهترین روش در حوضه مورد مطالعه شناخته شد و میانه ارقام نظیر  معادل 982/0 بدست آمد. در این روش (پس از واسنجی) میانه آماره­های rmse، mbe، mae و re به ترتیب معادل 89/7، 62/0-، 03/6 و 40/3- میلیمتر در ماه بدست آمد. پس از dp روش­­ pt به عنوان دومین روش مناسب در حوضه مذکور تشخیص داده شد. روش­های m،jh، t، a و mb، به ترتیب، در رده­های سوم تا هفتم قرار گرفتند.